Палестина: „Се плашам од морето“
Напишано одAyesha Saldanha
Преведено одЃорѓина Димова
Како реакција на нападот на Флотилата за слобода на Газа на 31 мај, блогерката од Газа Kawther Abu Hani напиша поетски пост од перспектива на дете, насловен како Слатките не се дават.
На нејзиниот блог Записи во ноќта таа пишува:
أنا خائفة جدا من البحر
مرة قتلوا هدى غالية على الشاطئ و مرة أصيب جارنا الصياد برصاصة قطعت ذراعه فأكلتها الأسماك..
أمي
هذه المرة أنا أكثر خوفا و قلقا من البحر
و أصبحت حذرة من الماء
حتى ماء الصنبور أنا خائفة منه
أمس استهدفوا طيارتي الورقية المحلقة في سماء البحر
و في الصباح اغتالوا أسطول الحرية
أعلن المخيم أن المساعدات تأجلت
مرة قتلوا هدى غالية على الشاطئ و مرة أصيب جارنا الصياد برصاصة قطعت ذراعه فأكلتها الأسماك..
أمي
هذه المرة أنا أكثر خوفا و قلقا من البحر
و أصبحت حذرة من الماء
حتى ماء الصنبور أنا خائفة منه
أمس استهدفوا طيارتي الورقية المحلقة في سماء البحر
و في الصباح اغتالوا أسطول الحرية
أعلن المخيم أن المساعدات تأجلت
Јас навистина се плашам од морето
Еднаш [семејството на] Худа Галија беше убиено на плажата, а другпат пак нашиот сосед рибар беше застрелан и неговата рака беше тешко повредена и изедена од рибите…
О мајко…
Овој пат сум уште по исплашена и по анскиозна од морето
И почнав да се плашам од водата
Дури се плашам и од водата од чешмата
Вчера го гаѓаа моето летало од хартија во небото над морето.
Утрото ја нападнаа Мировната флотила
Кампот објави дека помошта ќе задоцни
Еднаш [семејството на] Худа Галија беше убиено на плажата, а другпат пак нашиот сосед рибар беше застрелан и неговата рака беше тешко повредена и изедена од рибите…
О мајко…
Овој пат сум уште по исплашена и по анскиозна од морето
И почнав да се плашам од водата
Дури се плашам и од водата од чешмата
Вчера го гаѓаа моето летало од хартија во небото над морето.
Утрото ја нападнаа Мировната флотила
Кампот објави дека помошта ќе задоцни
يا إلهي
كم يصدّق الصغار أبسط المبررات
لكنني لا أصدق أن الحلوى التي على متن الأسطول قد نجت من الغرق, حتى و إن لم تغرق فإنها قد اعتقلت و ربما صودرت إلى أطفال يهود..
لماذا الأطفال اليهود محظوظون أكثر منا؟
كم يصدّق الصغار أبسط المبررات
لكنني لا أصدق أن الحلوى التي على متن الأسطول قد نجت من الغرق, حتى و إن لم تغرق فإنها قد اعتقلت و ربما صودرت إلى أطفال يهود..
لماذا الأطفال اليهود محظوظون أكثر منا؟
О Боже
Младите им веруваат и на наједноставните изговори
Но, јас не верувам дека слатките на флотилата го одбегнале давењето, но и да не се потопени туку да се конфискувани и можеби експропреирани за израелските деца….
Зошто израелските деца се посреќни од нас?
Младите им веруваат и на наједноставните изговори
Но, јас не верувам дека слатките на флотилата го одбегнале давењето, но и да не се потопени туку да се конфискувани и можеби експропреирани за израелските деца….
Зошто израелските деца се посреќни од нас?
Деца на брегот на Газа (фотографијата е од Емад Бадван http://emadbadwan.wordpress.com/ )
أووه
تلك المستوطنة التي ترتفع برأسها و عيونها إلى مخيمنا.. تبدو أبشع من غول حكاية جدتي, أعتقد أن الحلوى ذهبت إليهم, يا خسارة.. كان مذاقها سيكون حلوا في فمي و سيذيب مرارة الحصار العالقة في حلقي.. كنتُ أنا و أصدقائي نخطط لجمع قطع الحلوى التي تبحر إلينا و نصنع منها بيتا صغيرا لننتقم به من الخيم, أتظنين يا أمي أنهم سيُرجعون الحلوى إلينا؟ المعلمة أخبرتنا أن الأمهات اليهوديات لا يرضين لأطفالهن بأن يأكلوا حلوى ملوثة, استغربتُ من ذلك و قفزت من مقعدي أسأل المعلمة ” و هل الحلوى التي يحملها الأسطول ملوثة”, لم تجبني المعلمة و راحت تكمل شرح درس الاحتمالات..
صديقي قال لنا أن الحلوى حقا ملوثة, لقد تلوّثت بالرصاص و بالغاز المسيل للدموع, ثم سكت قليلا و قال بفرح ” لكن الدم طهرها “, صديقتنا أمل تقيّأت عندما سمعته يقول ذلك, لم تحتمل تخيل مشهد قطع حلوى مبللة بدم الكبار, أما أنا فابتهجت و اطمأننتُ بشأن الحلوى.. حلوى بطعم الدم و البحر و البلاد الحرة.
تلك المستوطنة التي ترتفع برأسها و عيونها إلى مخيمنا.. تبدو أبشع من غول حكاية جدتي, أعتقد أن الحلوى ذهبت إليهم, يا خسارة.. كان مذاقها سيكون حلوا في فمي و سيذيب مرارة الحصار العالقة في حلقي.. كنتُ أنا و أصدقائي نخطط لجمع قطع الحلوى التي تبحر إلينا و نصنع منها بيتا صغيرا لننتقم به من الخيم, أتظنين يا أمي أنهم سيُرجعون الحلوى إلينا؟ المعلمة أخبرتنا أن الأمهات اليهوديات لا يرضين لأطفالهن بأن يأكلوا حلوى ملوثة, استغربتُ من ذلك و قفزت من مقعدي أسأل المعلمة ” و هل الحلوى التي يحملها الأسطول ملوثة”, لم تجبني المعلمة و راحت تكمل شرح درس الاحتمالات..
صديقي قال لنا أن الحلوى حقا ملوثة, لقد تلوّثت بالرصاص و بالغاز المسيل للدموع, ثم سكت قليلا و قال بفرح ” لكن الدم طهرها “, صديقتنا أمل تقيّأت عندما سمعته يقول ذلك, لم تحتمل تخيل مشهد قطع حلوى مبللة بدم الكبار, أما أنا فابتهجت و اطمأننتُ بشأن الحلوى.. حلوى بطعم الدم و البحر و البلاد الحرة.
Оф…
Колонистката која ја крева главата и очите кон нашиот камп … Погрда е и од чудовиштето од приказната на баба ми. Мислам дека слатките отидоа кај нив – штета… Нивниот вкус ќе беше благ во мојата уста и горчината од блокадата во моето грло ќе се растопеше… Со моите пријатели планиравме да ги собереме слатките кои допливуваа до нас и правејќи мала куќа од нив да се одмаздиме за нашите шатори. Мамо, што мислиш, дали ќе ни ги вратат слатките? Наставничката ни кажа дека израелските мајки не се понижуваат да им даваат на своите деца контаминирани слатки; Се изненадив од тоа и веднаш скокнав да ја прашам, „Дали слатките кои ги носеше флотата се контаминирани?“. Наставничката не ми одговори туку продолжи со лекцијата за веројатност…
Мојот пријател ми кажа дека слатките навистина се контаминирани, дека се контаминирани од куршумите и солзавецот; замолчи за момент, а потоа продолжи среќен, „Но крвта ги прочистува.“ Нашата пријателка Амал се згади кога го слушна како го вели тоа; таа неможеше да ја поднесе помислата на слатките натопени со крвта на возрасните.
Но, јас бев среќна и уверена за слатките… Слатките кои имаа го вкусот на крвта и на морето и на слободните земји.
Колонистката која ја крева главата и очите кон нашиот камп … Погрда е и од чудовиштето од приказната на баба ми. Мислам дека слатките отидоа кај нив – штета… Нивниот вкус ќе беше благ во мојата уста и горчината од блокадата во моето грло ќе се растопеше… Со моите пријатели планиравме да ги собереме слатките кои допливуваа до нас и правејќи мала куќа од нив да се одмаздиме за нашите шатори. Мамо, што мислиш, дали ќе ни ги вратат слатките? Наставничката ни кажа дека израелските мајки не се понижуваат да им даваат на своите деца контаминирани слатки; Се изненадив од тоа и веднаш скокнав да ја прашам, „Дали слатките кои ги носеше флотата се контаминирани?“. Наставничката не ми одговори туку продолжи со лекцијата за веројатност…
Мојот пријател ми кажа дека слатките навистина се контаминирани, дека се контаминирани од куршумите и солзавецот; замолчи за момент, а потоа продолжи среќен, „Но крвта ги прочистува.“ Нашата пријателка Амал се згади кога го слушна како го вели тоа; таа неможеше да ја поднесе помислата на слатките натопени со крвта на возрасните.
Но, јас бев среќна и уверена за слатките… Слатките кои имаа го вкусот на крвта и на морето и на слободните земји.
Напишано одAyesha Saldanha
Преведено одЃорѓина Димова
