Фото: Маријана Каракулаки.
Последниве месеци, илјадници бегалци ги напуштаат своите домови разурнати од војните на Блискиот Исток и си ги ризикуваат животите да преминат во Европа, со надеж дека ќе најдат безбедност за нив и нивните семејства.
Арно ама, патот кон Европа не е посипан со ливчиња од рози. Од ноември, само на три националности – Сиријци, Ирачани и Авганистанци – им се дозволува да преминат во Европа преку опасната „балканска рута“. Сега овој пат станува уште поопасен за бегалците од Сирија и Ирак. Поради новите прописи донесени во неколкуте балкански држави, барателите на азил мора да покажат пасоши или лични карти, заедно со документите што ги добиваат на грчките острови. Во меѓувреме, бегалците што имаат турски визи веќе не се примаат во северна Европа, а Република Македонија целосно ги затвори границите за иселените Авганистанци.
Пограничното село Идомени (мак. Сехово) кое служи како главна точка за излез за бегалците и мигрантите кон внатрешноста на Европа, доживеа промени како ниедно друго место во Грција. Пред кризата, зоната беше под контрола на шверцери. Неодамна, тука се сместени транзитен камп и воен гарнизон.
Британскиот ТВ Канал 4 (Channel 4 News) извести за напорите на нивните новинари да ги откријат киднаперите кои грабаат бегалци за откуп:
Додека Идомени се полни со бегалци, уште еден камп со привремено сместување е воспоставен на 20 km (12.4 милји) од местото, на празен паркинг од бензиска пумпа.
Дете носи парче дрво за потпала до шаторот во којшто живее, на 20 километри од Идомени. Фото: Маријана Каракулаки.
Со ограничена информираност и исцрпени по спиењето во незагреани автобуси и шатори, илјадници баратели на азил решија да пешачат 20 километри до Идомен, каде што ги чекаше целосен камп и спора процедура на проверка на границата.
Илјадници луѓе пешачат 20 километри со цел да стигнат до граничниот премин кај Идомени. Фото: Маријана Каракулаки.
Фејсбук-страницата „Дали си Сириозен“ (“Are You Syrious”) вели дека само на 500 лица им било дозволено да влезат во Македонија меѓу 6 часот навечер и 6 часот наутро во понеделникот на 22 февруари. Според извештаите, полицијата и воените власти пристигнале на границата и продолжиле со мачно детално испитување на документите и личните карти.
Бегалци од Сирија и Ирак чекаат на ред со часови на проверка на нивните документи од страна на македонската полиција и војска. Фото: Николас Економу, употребено со дозвола на авторот.
Бегалците од Авганистан чекаа во редот без да знаат со сигурност дали ќе им биде дозволено да ја преминат границата. „Дојдовме во сабота. Зошто не нè пуштаат да поминеме?“ – авганистанскиот тинејџер Сам ја праша репортерката на Глобал војсис. „Пуштете нè да поминеме и потоа затворете ја границата. Го напуштив Авганистан поради војната: секој ден бомби, без работа, без иднина. Морам да си го издржувам семејството.“
Како што денот минуваше без нови информации за луѓето што чекаа во редот, растеше тензијата и бегалците почнаа да протестираат, барајќи влез во Македонија.
Авганистанските бегалци ненасилно протестираат, барајќи да бидат пуштени во Македонија. Фото: Николас Економу, употребено со дозвола на авторот.
Мали деца кои во рацете држеа знаци напишани со рака барајќи отворени граници се поместија пред толпата, каде што се обратија на грчките полицајци. По соочување што траеше неколку часа, толпата успеа да се пробие низ полициската блокада, отворајќи си пат кон граничниот премин, каде што луѓето ја урнаа малата ограда покрај пругата, конечно влегувајќи во Македонија.
Деца од Авганистан држат пароли напишани со рака со барање за отворени граници. Фото: Маријана Каракулаки.
„Го напуштив Авганистан пред скоро месец дена. Го изгубив бебето, а со мажот ми сум. Дали знаете што ќе се случи наредно?“ – жена наречена Захра праша на совршен англиски, кој го научила со гледање филмови. „Зошто ова ни се случува? Зошто не нè пуштаат да поминеме?“ – Захра очајнички ги прашуваше сите присутни.
Еден човек го држи својот сириски пасош (еден од документите што гарантираат влез во Македонија). Фото: Николас Економу, употребено со дозвола на авторот.
Се очекува тензиите во Идомени да продолжат, каде што е веројатно дека овие случувања ќе се повторуваат, бидејќи нови илјадници луѓе доаѓаат во потрага по безбедност и подобра иднина. За сега, единствената надеж е во пасошот.
