Србија: Контроверзноста околу свеченоста за доделување на Нобеловата награда за мир
Норвешкиот Нобелов комитет ја додели годинешната награда за мир на кинескиот дисидент Лиу Ксиаобо, кој не беше во можност да присуствува на свеченоста на 10 декември во Осло бидејќи ја отслужува својата затворска казна од 11 години.
Пред неколку дена, кинеските власти испратија официјална дипломатска нота до многу земји ширум светот во која бараат од нив да не присуствуваат на свеченоста за доделување на наградите во Осло. Деветнаесет држави, вклучувајќи ги Русија, Србија и Украина, одлучија да го прескокнат овој настан.
Во една од неговите први изјави по медиумскиот пренос на службената одлука на владата, министерот за надворешни работи, Вук Јеремиќ, изнесе кратко појаснување на некои од причините за нејзиното донесување:
Сите наши одлуки, како и одлуките на сите други влади, се однесуваат на националните интереси и приоритетите на државата.
Премиерот Мирко Цветковиќ рече:
Ова е тактички потег на Србија за одржување на стратешките односи со Кина.
Невладините организации, политичките партии, мејнстрим и граѓанските медиуми разговараа за ставот на владата, барајќи од министерот Јеремиќ да си поднесе оставка.
Веб сајтот Пешчаник објави изјава на Правничкиот комитет за човекови права (YUCOM). Меѓу другото, YUCOM напиша:
Со бојкотирањето на годинешната свеченост за доделување на Нобелова награда за мир, Република Србија уште еднаш потврди дека е далеку од вистинската борба за човекови права и од вистинските вредности што карактеризираат едно модерно, европско, демократско општество.
По ужасните работи во деведесеттите години, ние треба да покажеме дека сме првите што ќе ги поддржат луѓето чии права се загрозени и кои ги жртвуваат своите животи за мир во светот. […] На Србија ѝ треба политика која ги почитува човековите права, а не политика за која еден мост* е поважен од еден човечки живот. […]
* Забелешка на авторот: Кинеската влада ѝ даде мал заем на Србија за изградба на еден мост во Белград, таканаречениот „Кинески мост“.
Во една уводна статија, Е- новине напиша:
[…] Од листата на земји што ја бојкотираат свеченоста за доделување на Нобелова награда за мир, јасно е дека овде зборуваме за земји со недемократски режими, кои како Кина имаат проблеми со своите дисиденти или за земји кои се под силно влијание на Пекинг. […]
На 8 декември, Хелсиншкиот комитет за човекови права во Србија објави петиција, која беше потпишана од многу српски активисти за човекови права, интелектуалци, новинари и политичари:
Со оваа петиција, ние, долупотпишаните бранители на човековите права и демократски активисти, говориме во името на илјадници граѓани на Србија, кои се желни да ја видат нивната земја цврсто упатена во европски правец и посветена на највисоките вредности на современиот свет.
Оттука, ние, долупотпишаните, силно негодуваме на одлуката на нашата влада да ја смести Србија во кругот на демократско оспорливи држави чии претставници ќе ја бојкотираат свеченоста на доделување на Нобеловата награда за мир на Лиу Ксиаобо, човекот кој со својата долгогодишна, постојана и мирна борба за основните човекови права во Кина ја доби почитта од културниот свет.
Со оваа петиција сакаме Нобеловиот комитет и светската јавност да знаат дека навистина многу граѓани на Србија нема да ја поддржат последнава засрамувачка одлука на нивната влада, дека силно се противат на нејзината „политичка зделка“ карактеристична за националистичка Србија пред и по војните во деведесеттите години и дека поради овие воени и други крвави траги на автократско владеење и политики на „поголеми нации“ – потчинувајќи ги индивидуалните права за „национални интереси“- тие го креваат гласот против каква било форма на понизност кон земјата, која во 21-ви век става зад решетки активист за човекови права и ги држи неговото семејство и колеги под домашен притвор за да спречи кој било од нив да допатува до Осло и да ја прими Нобеловата награда во негово име.
Белградскиот дневен весник Блиц објави статија насловена како „Владата за бојкотот, Тадиќ против него,“ нагласувајќи го несогласувањето помеѓу високите државни службеници во однос на прашањето и цитирајќи изјава на портпаролката на комесарот за проширување на Европската унија, Штефан Филе:
Од земја која тежнее кон пристапување во ЕУ се очекува да ги почитува вредностите на ЕУ.
Спорната одлука не ги подели само претседателот Тадиќ и министерот Јеремиќ, туку и читателите кои оставија повеќе од 250 коментари на статијата, главно дебатирајќи за последиците од нивната надворешна политика.
Подолу се дел од коментарите:
NenadRu:
[…] Оттука, никоја од европските земји не одлучи да ја бојкотира свеченоста, само Србија и нејзините „проевропски“ министри. […] Ужасно, може ли да знаеме која е националната политика?
Zele:
Само едно прашање: каква корист имаме ние од тоа? Кога ќе станеме земја- членка на ЕУ ќе гласаме како другите, но каква одговорност имаме ние сега пред нив? Тие вршат притисок врз нас да се откажеме од Косово, не ни дозволуваат да се вклучиме во ЕУ, нè бомбардираа и уште не ни платија никаква воена оштета. […]
TZTTZ:
Искрено, не знам што е подобро за нас: да одиме или не [во Осло]. […] Но, Кина не го призна Косово, а ЕУ го призна.
Во својот пост како посетител на блогот Б92 на Сречко Секелиќ, Милош Богичевиќ напиша:
[…] Прашањето е дали идните генерации гордо ќе го нагласуваат фактот дека Србија, на Денот на човековите права во 2010 година, го бојкотираше доделувањето на Нобеловата награда за мир или ќе се срамат од тоа. Можеби уште денес треба да се засрамиме.
Вечерта на 9 декември, ден пред свеченоста за доделување на наградите, Народниот правобранител на Србија, Саша Јанковиќ ја презеде иницијативата и одлучи да отпатува во Осло како независен претставник на Република Србија, кога сфати дека српската влада нема да ја промени официјалната одлука. Тогаш, поради притисокот од јавноста, премиерот Цветковиќ побара од Јанковиќ да ги упати своите лични честитки од име на владата до Нобеловиот комитет и Лиу Ксиаобо.
Категории

Започни ја конверзацијата
11 февруари: Денот кога го враќаме ударот

Придружете ни се!
Месечна архива
- јануари 2021 1 напис
- октомври 2020 1 напис
- јули 2020 1 напис
- мај 2020 1 напис
- април 2020 2 написи
- март 2020 3 написи
- февруари 2020 2 написи
- јануари 2020 2 написи
- декември 2019 2 написи
- октомври 2019 1 напис
- септември 2019 1 напис
- август 2019 1 напис
- јули 2019 1 напис
- јуни 2019 1 напис
- мај 2019 3 написи
- април 2019 1 напис
- март 2019 8 написи
- февруари 2019 5 написи
- јануари 2019 4 написи
- декември 2018 1 напис
- ноември 2018 5 написи
- октомври 2018 9 написи
- септември 2018 4 написи
- јули 2018 2 написи
- јуни 2018 1 напис
- мај 2018 3 написи
- април 2018 5 написи
- март 2018 3 написи
- февруари 2018 12 написи
- јануари 2018 19 написи
- декември 2017 1 напис
- ноември 2017 2 написи
- октомври 2017 6 написи
- септември 2017 1 напис
- август 2017 7 написи
- јули 2017 4 написи
- јуни 2017 5 написи
- мај 2017 11 написи
- април 2017 8 написи
- март 2017 27 написи
- февруари 2017 5 написи
- јануари 2017 7 написи
- декември 2016 3 написи
- октомври 2016 1 напис
- јули 2016 2 написи
- мај 2016 3 написи
- април 2016 3 написи
- март 2016 3 написи
- февруари 2016 5 написи
- јануари 2016 15 написи
- декември 2015 18 написи
- ноември 2015 5 написи
- септември 2015 7 написи
- август 2015 1 напис
- јули 2015 1 напис
- јуни 2015 7 написи
- мај 2015 13 написи
- април 2015 10 написи
- март 2015 17 написи
- февруари 2015 46 написи
- јануари 2015 15 написи
- декември 2014 17 написи
- ноември 2014 5 написи
- октомври 2014 21 написи
- септември 2014 27 написи
- август 2014 27 написи
- јули 2014 38 написи
- јуни 2014 4 написи
- мај 2014 26 написи
- април 2014 8 написи
- март 2014 13 написи
- февруари 2014 5 написи
- јануари 2014 16 написи
- декември 2013 9 написи
- ноември 2013 3 написи
- октомври 2013 1 напис
- септември 2013 13 написи
- август 2013 18 написи
- јули 2013 16 написи
- јуни 2013 12 написи
- мај 2013 16 написи
- април 2013 22 написи
- март 2013 16 написи
- февруари 2013 55 написи
- јануари 2013 15 написи
- декември 2012 17 написи
- ноември 2012 20 написи
- октомври 2012 14 написи
- септември 2012 34 написи
- август 2012 41 написи
- јули 2012 33 написи
- јуни 2012 41 написи
- мај 2012 19 написи
- април 2012 29 написи
- март 2012 36 написи
- февруари 2012 41 написи
- јануари 2012 21 написи
- декември 2011 22 написи
- ноември 2011 20 написи
- октомври 2011 22 написи
- септември 2011 11 написи
- август 2011 68 написи
- јули 2011 32 написи
- јуни 2011 23 написи
- мај 2011 51 написи
- април 2011 25 написи
- март 2011 27 написи
- февруари 2011 39 написи
- јануари 2011 60 написи
- декември 2010 47 написи
- ноември 2010 23 написи
- октомври 2010 12 написи
- септември 2010 18 написи
- август 2010 28 написи
- јули 2010 38 написи
- јуни 2010 79 написи
- мај 2010 17 написи
- април 2010 23 написи
- март 2010 41 написи
- февруари 2010 27 написи
- јануари 2010 16 написи
- декември 2009 6 написи
- ноември 2009 12 написи
- октомври 2009 16 написи
- септември 2009 28 написи
- август 2009 15 написи
- јули 2009 20 написи
- јуни 2009 23 написи
- мај 2009 33 написи
- април 2009 7 написи
- март 2009 9 написи
- февруари 2009 7 написи
- јануари 2009 18 написи
- декември 2008 21 написи
- ноември 2008 17 написи
- октомври 2008 34 написи
- септември 2008 39 написи
- август 2008 34 написи
- јули 2008 68 написи
- јуни 2008 45 написи
- мај 2008 60 написи
- април 2008 58 написи
- март 2008 48 написи
- февруари 2008 6 написи
- јануари 2008 2 написи
- мај 2006 1 напис
Водич за 2.0 застапување: Алатки за дигитално застапување
Водичот за 2.0 застапување ги опишува некои од најдобрите техники и алатки кои дигиталните активисти може да ги користат како дел од нивната онлајн кампања за застапување.
Последни коментари
Зошто еден граѓанин на Македонија го прекрши ветувањето дека никогаш повеќе нема да протестира
Само напред Том, се гледаме на барикадите или на некоја плажа... Нема да им помине
Овој сноубордер беше изгубен 2 ноќи во снегот, но луѓето не можат да престанат да...
Thank you for translating my post!
Един народ - две държави!