Илустрација од Рејмонд Салваторе Хармон – од Фликр. CC BY

ВикиЛикс, меѓународната непрофитабилна медиумска организација создаде бранови околу светот објавувајќи 251 287 доверливи документи, детално опишувајќи ги дописките помеѓу Владата на САД и амбасадите на САД низ светот. За многумина е позната како „Кејблгејт“ аферата. Некои блогери од Јужна Азија за брзо време ги објавија своите мислења за овој проблем.

Од Шри Ланка, Индражит Самаражива коментира:

Поголем проблем претставува тоа што Америка некое време изгледаше како добротворна велесила со повремени трагични грешки. Тие исто така имаа пари за да се поткрепуваат самите. Сепак, за време на Џорџ В. Буш, земјата стана меѓународно пакосна и главно преку лоша политика, исто така (релативно) исцрпена. Тешкиот проблем за САД во борбата против откриените тајни е дека – додека самата тајна може да бие лоша – дејностите на Америка се уште изгледаат полоши.

Индражит е исто така љубопитен да дознае што има да понуди одделот за Шри Ланка кој се уште не е објавен.

Блогерот од индиската дијаспора Супријо Чаудхури прашува за моралната страна на изложување тајни комуникации:

Мора да се покрене прашање, дали вакви откривања на тајни, без сомнение олеснети со новите технологии за информација и комуникација, е морално правилно: Навистина, може да се види дека владите водат еден вид војна на информации спрема својот граѓанин. Дали откривањата се попогрешни од самите лаги? Дојдовме во едно време каде што можеме и бараме поголема транспарентност од нашите служби, јавни организации и влади. Сепак, продолжува да постои еден вид стандарден начин на размислување во најдемократската влада од сите (која, по дефиниција и општонародна согласност, би требало да биде таа на САД), а транспарентноста и вистината сериозно се закануваат на владеењето на владата.

Пакистанското блог Кафе Пиала соединува разни извештаи од весниците за Викиликс во Пакистан. Блогот коментира:

Очигледно во Пакистан, откриените тајни директно поврзани со оваа земја се од најнепосреден интерес за граѓаните овде. Но, судејќи чисто според нивото на вести кои се со гео-стратешка важност и со огромни можни последици, зарем не би рекле дека желбата на Саудиска Арабија да го раздели Иран е малку поголема од тоа што Абдулах мисли за Зардари дека е губитник? Се разбира, ова може да е мое лично гледиште, но се уште ми изгледа интригантно тоа што никој од печатените медиуми во Пакистан не го објавува.

Фахим Хаидер на пакистанскиот блог за надворешна политика дискутира за тоа како пакистанскиот печат гледа на аферата „Кејблгејт“:

Десницата го обвинува Претседателот Зардари, покажувајќи кон укорот на Саудискиот крал Абдулах (прикриена закана?) дека „кога главата е расипана, се одразува врз целото тело“. Левицата и средината зборуваат за суверенитет како и секогаш. Како одговор, САД сакаше да продолжи со соработката со Пакистан, без притоа да се повлече од своето критикување врз владата на Зардари и без да се откаже од потезите кои наводно ги направиле против пакистанскиот нуклеарен воен комплекс.

Ди Акорн, блог за индискиот национален интерес, е вознемирен од ударот на Викиликс:

Не е јасно дали Викиликс ќе остави големи последици во светски рамки над создавањето срам за луќето и вклучените влади. Не е дека луѓето од Средниот Исток не знаеја што имале на ум нивните лидери и што мислеле за нив службениците на САД. Не е дека Кина ќе ја запре својата игра како најлош распространувач на оружје за масовно уништување само затоа што им допреле неколку кабли. Политичарите, во секој случај, имаат дебели кожи.

Она што може да се случи е да се вградат кочници во трендот на делење информации во владата и низ окружните силоси. Процес кој што започна како резултат на неуспехот на разузнавачката единица на САД за соединување податоци кои би можеле да одведат до откривање на приказната за 11 септември 2001 година – а беше усвоен од владите низ светот, вклучувајќи ја Индија – би можел да дојде до крај со злоупотреба на технологиската моќ од страна на Викиликс. „Информациското соединување“ во владите веројатно ќе биде првата жртва од војната на одговорност на г-дин Асанж.