Eмоја приватниот резерват за игри, конференциски и спа центар во Блумфонтејн, Јужна Африка, создаде лажно гето за богатите туристи да искусат живот во гетото „во безбедна околина на приватен резерват за игри“. Воведот за лажното гето вели:

Милиони луѓе живеат во неформални населби ширум Јужна Африка. Овие населби се состојат од илјадници куќи кои исто така се нарекуваат колиби, шанти или макхукус. Шанта е обично составена од брановидни железни листови или било кој друг водоотпорен материјал кој е изграден на начин со кој се формира мала „куќа“ или засолниште каде може нормално да се живее. Парафинска ламба, свеќи, радио на батерии, надворешен тоален и буре каде се пали оган за готвење, се нормално дел од овој начин на живот.

Сега може да искусите престој во шанта во рамките на безбедна околина на приватен резерват за игри. Ова е единствениот град со шанти опремен со подно греење и пристап до безжичен интернет!

Подолу е снимка од лажниот шанти град објавена на Јутјуб од Емоја: 

Повеќето луѓе онлајн ја опишаа идејата како без вкус и срамна. Сиџи Џабар, кој пишува на Ова е Африка, вели:

Ако мислевте дека идејата за богати туристи на одмор кои се шетаат или јаваат на тура низ гето со цел да зјапаат во жителите на гетото како да се животни на сафари е невкусна, бесчувствителна и навредлива, луѓето во Емоја луксузниот хотел и спа во Блумфонтејн, Јужна Африка, најдоа начин да понудат нешто со уште помалку вкус. 

Ако не сте слушнале, луѓето од Емоја изградија лажен шанти град кој се состои од „бараки“ за гостите да можат да искусат како е да се престојува во шанти град. За 850р (60€; $82) – речиси половина од просечната плата во Јужна Африка – вие и тројца пријатели, членови на семејството или колеги може да поминете ноќ во колиба направена од брановидни железни листови. „Шанти градот“ има место за 52 гости. Не се шегувам.

Сиџи објасни зошто идејата е навредлива:

Постојат милијарда луѓе во светот кои живеат во гета, и ако треба да погодувам би рекол дена ниту еден од овие милијарда би продолжил да живее на тој начин доколку имал избор. Изборот е причината зошто идејата за „искусување“ е комплетна глупост. 

Доколку мора да живеете во колиба изградена од картон и зарѓани метални листови, вие сте, релативно кажано, сиромашни, а сиромаштијата значи немање избор. Поради несреќа од раѓањето, се наоѓате како растете и живеете во колиба во шанти град. Тоа не е морален неуспех, иако некои луѓе се чини дека така го гледаат, туку за личноста која живее во колиба се чини како неуспех, главно поради пораката која ја пренесува општеството. […] Се работи за секојдневна борба за задржување на достоинството, додека другите, свесно или ненамерно, се обидуваат да ви го одземат. Се работи за постојана грижа: дали ќе имате доволно храна утре? Следната недела? Дали може да си дозволите да се разболите, и што ќе се случи доколку се разболите? Дали вашата колиба ќе биде демолирана утре наутро бидејќи е изградена „нелегално“, а вие ќе останте бездомни? Не може да искусите ништо од тоа, освен доколку навистина сте сиромашни, а од сиромаштијата не може да си заминете, или од вашата колиба, преку ноќ или за една недела кога ќе ви здосади „искуството“. Па, се што било кој гостин во некоја од овие „колиби“ ќе искуси е само уште една ноќ на кампување.

Коментирајќи на објавата на Сиџи, Кети Смедли смета дека идејате е едноставно глупава:

Ова е едноставно глупаво!!! Што по ѓаволите не е во ред со генијот на кој му текна толку лоша непромислена идеја. Дали не знаат дека ова е исмевање на луѓе кои мораат да живеат вака не по нивен избор? Многу невкусна идеја, исто како и идиотите кои всушност би платиле за да престојуваат во нешто како ова место. Доколку некој сака да плати за да престојува во шанта, нека престојува во вистинска, па тогаш можеби ќе си ги земат парите и ќе ги употребат во добра цел, како што е донирање во добротворни цели или центар за бездомници кои може да ги искористат парите за да им помогнат на оние помалку среќните. 

Уште еден читател, кениски жител на гето, посочи што недостасува на идејата: 

Им недостасува шлагот на тортата, КРИМИНАЛОТ

„Срамота, срамота за Емоја“, вели Хедер Ланинга:

Никогаш не сум видела шанта со душек и кревети на спрат, или толку добро изградена. Ова е апсолутно невкусно и бесчувствително. Срамота, срамота за Емоја. Се надевам дека 100% од профитот оди за НВО за помаѓање на сиромашните!

Сепак, Дирк Пиетерс мисли дека идејата е одлична:

Ова е одлична идеја.
Не судете толку брзо. Живеењето во колиба ги има сите оние лоши работи кои ги споменавте но исто така има срце и душа на гратче кое нема да го најдете на друго место, особено во оние вообразени бели предградија каде никој не игра на улиците и никој не зборува со своите соседи. 
Многу од овие колиби кои ги осудувате дека се ужасни, се резултат на прекрасен труд, декорирани и одржувани со гордост и љубов 
Мислам дека Шик колиба (Shack Chic) е одлична книга која покажа страна на Јужна Африка која ме направи горд.

ONE, движење на луѓе ширум светот кои се борат со апсурдот на екстремната сиромаштија, објави напис за лажното гетп на нивната страница на Фејсбук и праша, „Што мислите за ова?“

Одговарајќи го прашањето, Селина Даун Кајл помисли дека идејата може да помогне психолошки:

Всушност… доколку правилно се изведе… може психолошки да помогне… тажната вистина е дека повеќето луѓе  не можат да разберат како им е на другите се додека не се стават на нивно место… само не ставајте машини со чоколатца ок? Нека биде реално. Сакаат да видат, оставете ги.

Филомена Елизабета Хол е скептична:

Навистина добра поента, но се прашува дали навистина ќе помогне психолошки? Еден од најтешките товари на ум е недостатокот на надеж, луѓето живеат и умираат во колиби, а тие богати туристи знаат дека ќе излезат – оние родените таму можеби имаат малку надеж дека било кога ќе излезат.

Идејата би била брилијантна, нагласи Сју Хендерсон, доколку е за едукативни цели:

Доколку беше наменета за едуцирање на луѓето, тогаш да, би била брилијантна, но тие ќе имаат греење, соодветна бања итн, така што, не. Како што вели написот, дури и да сте турист кој некое време живее во вистински шанти град, нема да биде исто, бидејќи може да избегате од таму кога и да посакате. Луѓето кои навистина живеат таму многу ретко ја имаат таа можност. 

Одамна веќе не ме изненадува ароганцијата и бесчувствителноста на богатите луѓе.

Јан Зи советува:

Овие богати туристи треба да живеат во вистинско гето, со вистинско семејство, најмалку една недела. Да јадат што тие јадат, да живеат како тие живеат, да собираат како што тие собираат, да носат она што тие носат, да лежат во нивните бубачки, итн. Тогаш ќе го стекнат вистинското искуство и можеби навистина ќе направат нешто за да помогнат.

Елиса Питон Шук забележа:

Сиромаштија за забава – нов пад за сигурно!! Одвратно.

Африканскиот план за економски развој праша на неговата страница на Фејсбук, „Како се чувствувате во врска со ова? Лажно гето за богати туристи.“ Зита Бет одговори:

Толку е тажно што парите можат да купат дури и гето. Богатите луѓе мразат да се справуваат со реалноста на другите луѓе, па создаваат фасада на реалност.