Во сабота на 20 јуни, експертот за човекови права и активист Суад Мисини го заврши штрајкот со глад што го започна шест дена пред тоа во знак на протест против нехуманиот третман на мигрантите кои минуваат низ Македонија. Г. Мисиниј ја објависледната изјава (линковите се додадени):

Во очекување на ефектите од измените на законот за азил во пракса, состојбата со центарот Гази Баба, денес 20 јуни, не е подобрена. Бегалците се сè уште заточени во центарот кој добива карактеристики на концентрационен камп, во невозможни, нехумани и деградирачки услови, надвор од законската рамка и надвор од меѓународните стандарди за човекови права кои се дел од националниот правен систем.

Властите во Република Македонија одбраа да останат глуви на барањата на бројни меѓународни организации и институции за решавање на овој проблем. Тие остануваат слепи на фактот што Комитетот против тортура на ООН во својот најнов извештај за Македонија, третманот на бегалците во овој центар го окарактеризира како тортура и прекршување на Конвенцијата на ООН против тортура – и сето тоа во ситуација кога нашата земја е членка на Советот за човекови права на ООН.

Од друга страна, сакам да потенцирам дека Македонија, како членка на Советот на Европа, минатата есен беше посетена од Комитетот за превенција од тортура на Советот на Европа при што беше посетен и центарот во Гази Баба. Исто така, пролетва и претседателот на овој комитет Микола Гнатовскиј ја посети земјава и со властите разговараше, меѓу другото и за центарот во Гази Баба. Потенцирам дека нашите власти сè уште не дале одобрение за објавување на извештајот по повод оваа посета на Комитетот за превенција од тортура.

Конечно, два дена пред почетокот на штрајкот со глад, народниот правобранител на РМ на прес конференција ги изложи катастрофалната ситуација и беззаконието кои владеат во овој центар.

Денес, можеме да констатираме дека јавноста во РМ, но и меѓународната јавност и странските медиуми и организации се потполно свесни и информирани за проблемот со овој центар. Центарот во Гази Баба е денес меѓународна тема. Доколку властите решиле дека овој катастрофален проблем не е предмет на ургентна реакција и последователно решение, тогаш тоа дефинитивно ја става нашата земја во редот на оние кои отворено и без скрупули спроведуваат тортура, наочиглед на целиот свет, а властите се легитимираат како институции водени од луѓе кои немаат никаква почит за човечкиот живот. За жвотот на стотици луѓе кои се заточени во овој центар. Конечно, за мојот зивот.

Затоа, на овој ден го прекинувам штрајкот со глад. Затоа што лимитите на здравствените ризици се веќе надминати и затоа што потенцијалите на овој штрајк се исполнети.

Моите барања, кои се барања на огромен дел на јавноста во РМ, се делумно исполнети.

Мојот граѓански акт беше капка која создаде бранови кои, искрено се надевам, заедно со сите претходни, ќе доведат до решавање на овој проблем кој од нашата дрзава прави нецивилизиран простор.

Неизмерно им благодарам на илјадниците кои искрено и недвосмислено ја изразија својата поддршка, правејќи го овој граѓански чин исто толку нивен, колку што беше И мој.

Во меѓувреме, твитерџиите продолжуваат да споделуваат фотографии кои ги покажуваат условите во кои живеат затворените бегалци.