Македонија: Активист го заврши штрајкот со глад за правата на мигрантите
Во сабота на 20 јуни, експертот за човекови права и активист Суад Мисини го заврши штрајкот со глад што го започна шест дена пред тоа во знак на протест против нехуманиот третман на мигрантите кои минуваат низ Македонија. Г. Мисиниј ја објависледната изјава (линковите се додадени):
Во очекување на ефектите од измените на законот за азил во пракса, состојбата со центарот Гази Баба, денес 20 јуни, не е подобрена. Бегалците се сè уште заточени во центарот кој добива карактеристики на концентрационен камп, во невозможни, нехумани и деградирачки услови, надвор од законската рамка и надвор од меѓународните стандарди за човекови права кои се дел од националниот правен систем.
Властите во Република Македонија одбраа да останат глуви на барањата на бројни меѓународни организации и институции за решавање на овој проблем. Тие остануваат слепи на фактот што Комитетот против тортура на ООН во својот најнов извештај за Македонија, третманот на бегалците во овој центар го окарактеризира како тортура и прекршување на Конвенцијата на ООН против тортура – и сето тоа во ситуација кога нашата земја е членка на Советот за човекови права на ООН.
Од друга страна, сакам да потенцирам дека Македонија, како членка на Советот на Европа, минатата есен беше посетена од Комитетот за превенција од тортура на Советот на Европа при што беше посетен и центарот во Гази Баба. Исто така, пролетва и претседателот на овој комитет Микола Гнатовскиј ја посети земјава и со властите разговараше, меѓу другото и за центарот во Гази Баба. Потенцирам дека нашите власти сè уште не дале одобрение за објавување на извештајот по повод оваа посета на Комитетот за превенција од тортура.
Конечно, два дена пред почетокот на штрајкот со глад, народниот правобранител на РМ на прес конференција ги изложи катастрофалната ситуација и беззаконието кои владеат во овој центар.
Денес, можеме да констатираме дека јавноста во РМ, но и меѓународната јавност и странските медиуми и организации се потполно свесни и информирани за проблемот со овој центар. Центарот во Гази Баба е денес меѓународна тема. Доколку властите решиле дека овој катастрофален проблем не е предмет на ургентна реакција и последователно решение, тогаш тоа дефинитивно ја става нашата земја во редот на оние кои отворено и без скрупули спроведуваат тортура, наочиглед на целиот свет, а властите се легитимираат како институции водени од луѓе кои немаат никаква почит за човечкиот живот. За жвотот на стотици луѓе кои се заточени во овој центар. Конечно, за мојот зивот.
Затоа, на овој ден го прекинувам штрајкот со глад. Затоа што лимитите на здравствените ризици се веќе надминати и затоа што потенцијалите на овој штрајк се исполнети.
Моите барања, кои се барања на огромен дел на јавноста во РМ, се делумно исполнети.
Мојот граѓански акт беше капка која создаде бранови кои, искрено се надевам, заедно со сите претходни, ќе доведат до решавање на овој проблем кој од нашата дрзава прави нецивилизиран простор.
Неизмерно им благодарам на илјадниците кои искрено и недвосмислено ја изразија својата поддршка, правејќи го овој граѓански чин исто толку нивен, колку што беше И мој.
Во меѓувреме, твитерџиите продолжуваат да споделуваат фотографии кои ги покажуваат условите во кои живеат затворените бегалци.
Категории

Започни ја конверзацијата
11 февруари: Денот кога го враќаме ударот

Придружете ни се!
Месечна архива
- јануари 2021 1 напис
- октомври 2020 1 напис
- јули 2020 1 напис
- мај 2020 1 напис
- април 2020 2 написи
- март 2020 3 написи
- февруари 2020 2 написи
- јануари 2020 2 написи
- декември 2019 2 написи
- октомври 2019 1 напис
- септември 2019 1 напис
- август 2019 1 напис
- јули 2019 1 напис
- јуни 2019 1 напис
- мај 2019 3 написи
- април 2019 1 напис
- март 2019 8 написи
- февруари 2019 5 написи
- јануари 2019 4 написи
- декември 2018 1 напис
- ноември 2018 5 написи
- октомври 2018 9 написи
- септември 2018 4 написи
- јули 2018 2 написи
- јуни 2018 1 напис
- мај 2018 3 написи
- април 2018 5 написи
- март 2018 3 написи
- февруари 2018 12 написи
- јануари 2018 19 написи
- декември 2017 1 напис
- ноември 2017 2 написи
- октомври 2017 6 написи
- септември 2017 1 напис
- август 2017 7 написи
- јули 2017 4 написи
- јуни 2017 5 написи
- мај 2017 11 написи
- април 2017 8 написи
- март 2017 27 написи
- февруари 2017 5 написи
- јануари 2017 7 написи
- декември 2016 3 написи
- октомври 2016 1 напис
- јули 2016 2 написи
- мај 2016 3 написи
- април 2016 3 написи
- март 2016 3 написи
- февруари 2016 5 написи
- јануари 2016 15 написи
- декември 2015 18 написи
- ноември 2015 5 написи
- септември 2015 7 написи
- август 2015 1 напис
- јули 2015 1 напис
- јуни 2015 7 написи
- мај 2015 13 написи
- април 2015 10 написи
- март 2015 17 написи
- февруари 2015 46 написи
- јануари 2015 15 написи
- декември 2014 17 написи
- ноември 2014 5 написи
- октомври 2014 21 написи
- септември 2014 27 написи
- август 2014 27 написи
- јули 2014 38 написи
- јуни 2014 4 написи
- мај 2014 26 написи
- април 2014 8 написи
- март 2014 13 написи
- февруари 2014 5 написи
- јануари 2014 16 написи
- декември 2013 9 написи
- ноември 2013 3 написи
- октомври 2013 1 напис
- септември 2013 13 написи
- август 2013 18 написи
- јули 2013 16 написи
- јуни 2013 12 написи
- мај 2013 16 написи
- април 2013 22 написи
- март 2013 16 написи
- февруари 2013 55 написи
- јануари 2013 15 написи
- декември 2012 17 написи
- ноември 2012 20 написи
- октомври 2012 14 написи
- септември 2012 34 написи
- август 2012 41 написи
- јули 2012 33 написи
- јуни 2012 41 написи
- мај 2012 19 написи
- април 2012 29 написи
- март 2012 36 написи
- февруари 2012 41 написи
- јануари 2012 21 написи
- декември 2011 22 написи
- ноември 2011 20 написи
- октомври 2011 22 написи
- септември 2011 11 написи
- август 2011 68 написи
- јули 2011 32 написи
- јуни 2011 23 написи
- мај 2011 51 написи
- април 2011 25 написи
- март 2011 27 написи
- февруари 2011 39 написи
- јануари 2011 60 написи
- декември 2010 47 написи
- ноември 2010 23 написи
- октомври 2010 12 написи
- септември 2010 18 написи
- август 2010 28 написи
- јули 2010 38 написи
- јуни 2010 79 написи
- мај 2010 17 написи
- април 2010 23 написи
- март 2010 41 написи
- февруари 2010 27 написи
- јануари 2010 16 написи
- декември 2009 6 написи
- ноември 2009 12 написи
- октомври 2009 16 написи
- септември 2009 28 написи
- август 2009 15 написи
- јули 2009 20 написи
- јуни 2009 23 написи
- мај 2009 33 написи
- април 2009 7 написи
- март 2009 9 написи
- февруари 2009 7 написи
- јануари 2009 18 написи
- декември 2008 21 написи
- ноември 2008 17 написи
- октомври 2008 34 написи
- септември 2008 39 написи
- август 2008 34 написи
- јули 2008 68 написи
- јуни 2008 45 написи
- мај 2008 60 написи
- април 2008 58 написи
- март 2008 48 написи
- февруари 2008 6 написи
- јануари 2008 2 написи
- мај 2006 1 напис
Водич за 2.0 застапување: Алатки за дигитално застапување
Водичот за 2.0 застапување ги опишува некои од најдобрите техники и алатки кои дигиталните активисти може да ги користат како дел од нивната онлајн кампања за застапување.
Последни коментари
Зошто еден граѓанин на Македонија го прекрши ветувањето дека никогаш повеќе нема да протестира
Само напред Том, се гледаме на барикадите или на некоја плажа... Нема да им помине
Овој сноубордер беше изгубен 2 ноќи во снегот, но луѓето не можат да престанат да...
Thank you for translating my post!
Един народ - две държави!