Иако парламентарните избори во Ирак се одржаа на 7 март, сепак двата главни политички блока според резултатите од изборите, сè уште не можат да се согласат за еден кандидат кој ќе биде именуван за нов премиер. Сегашниот премиер, Нури ал Малики, тврди дека имало измами во изборниот процес. Сепак, изборната комисија конечно ги ратификуваше резултатите и потврди дека тврдењата на Ал Малики не се точни.

„Повеќе од два месеца по парламентарните избори во Ирак, изборната комисија изјави дека заврши со делумното пребројување и не беа пронајдени случаи на измама”, забележува Ираки Мојо.

Ираки Пундит пишува за официјалните конечни резултати кои ја потврдуваат победата на партијата Иракиа на Ијад Алави. Тој, исто така, нагласи дека така важни вести беа засенети од други инциденти, како што се „Кој раководи со контролните точки од Зелената зона” и „израелскиот напад врз бродот со помош за Газа”:

Ирачкиот Врховен суд ги ратификуваше резултатите од изборите на 7 март, официјално одлучувајќи дека партијата Иракиа на Ијад Алави победи на гласањето. Соопштението помина скоро незабележливо. Овде фокусот е на контролните точки од Зелената зона, кои од денес се под ирачка контрола. Но секако дека луѓето сè уште зборуваат за израелскиот напад врз бродот со помош за Газа.

Ираки Пундит продолжува да се прашува во друг пост, ако таквата најава значи дека иранските најголеми блокови ќе се согласат за еден кандидат или ќе ги продолжат своите преговори уште два месеца:

Политичарите велат дека тие ќе се средат за неколку дена. И претходно го имаме слушнато ова, но се надеваме дека овој пат стварно го мислат. Нури ал Маликисе уште вели дека нема да се повлече од премиерската фотелја. Тој изгледа патетично, бидејќи Врховниот суд ги потврди изборните резултати од 7 март и го прогласи Ијад Алави како претставник со најмногу места во парламентот.

Тој, исто така се прашува за очекуваните коалиции и договори кои можат да се направат помеѓу различни политички партии од ирачките политички игри:

Малики рече дека формирал коалиција со ИНА (Ирачки национален сојуз), но тој и шиитската коалиција сè уште треба да се согласат за номиниран кандидат за премиер. А се разбира тоа е така бидејќи Малики вели дека тој е единствениот кандидат. Алави беше зафатен состанувајќи се со Курди, Систани, па дури и Садр ганг. Хајдер ал Мулах, член на листата на Алави, денес вели дека тие можат да го номинираат Адел Абдул Махди за премиер. Доколку е тоа вистинито, значи дека Алави повеќе не го поддржува Малики. Но се разбира ова е Ирак и се може да се случи.

Блогот за анализа на Ирак и заливот се одлучи да оди со сценариото „што доколку” и предвидува што може да се случи ако двата големи блока не се согласат за еден кандидат. Тие започнаа со изјава од Баха ал Араји, садристички политичар, во врска со овој застој:

Особено се интересни изјавите од Баха ал Араји, садристикиот политичар. Неодамна, тој изјави пред медиумите дека во случај на водство на две шиитски блока, Ирачкиот национален сојуз (ИНА) и Правната држава (политичка партија), да не успеат да се согласат за еден кандидат, ќе има тајно гласање за повеќе кандидати во парламентот! Ова всушност претставува чиста фантазија од страна на Араји. Или тој можеби ги меша постапките за избор на претседател, кои се слични со тоа што тој го објаснил (освен тоа што нема услови за тајност). Доколку ИНА и Правната држава немаат еден кандидат, тогаш според дефиниција тие не се во можност да достават „кандидатот на најголемиот блок” наречен според уставот (во еднина!) и без разлика како се толкува концептот на „најголем блог”, Иракиа ќе биде задолжена за правење на влада, бидејќи тие имаат барем кандидат.

Потоа се префрлија кон друг предлог од Изат Шабандар од Правната држава:

Изат Шабандар од Правната држава (дезертер од Иракиа), исто така, предложи дека доколку ИНА и Правната држава не можат да се согласат за еден кандидат, другите блокови ќе се вмешаат во одлучувањето кој треба да биде премиер, наводно во „согласност” со најновата одлука од федералниот Врховен суд за тој проблем! (Во реалноста, не кажува ништо за ова). Но повторно, ова би го прекршило уставот, што јасно одредува постапка во која работата ќе биде договорена помеѓу претседателот и еден посебен кандидат предложен од најголемиот блок.

Додека Блогот за анализа на Ирак и заливот продолжи да ги анализира различните можности, новинарот од Инсајд Ирак одлучи да излезе на улиците и да го види мислењето на луѓето во однос на изборите:

Од последните парламентарни избори во март, Ирачаните чекаат за најава за формирање на нова влада. По три месеци чекање, се обидов да го дознам мислењето на моите луѓе во врска со најзначајното прашање за Ирачаните. Зборував со повеќе од дваесетина луѓе во повеќе од осум провинции. Сите ги кажуваат истите работи. Ги избрав мислењата на само на четири лица. Од безбедносни причини, ќе ги наведам само имињата на луѓето кои ги цитирам.

Всушност, верувам дека од четирите цитирани лица, Хусеин, кој работи како таксист во Ел Басра провинцијата можам да ги сумирам мислењата на повеќето Ирачани:

„Ирак никогаш нема да се подобри и нашите животи никогаш нема да се подобрат, бидејќи нашите политичари се грижат само за своите интереси. Направивме голема грешка кога учествувавме на последните избори. Нашите политичари нема да направат влади и во следниве два месеца, бидејќи сè уште преговараат за делот на секоја партија, како Ирак да е нивно наследство. Сигурен сум дека следната влада нема да успее и ќе ни ги каже истите извинувања како на последната. Воопшто не постои надеж,” Хусеин.

За крај, додека политичарите продолжуваат да се борат во единаесеттата недела, Багдад е именуван како најлошо место за живеење во светот. Ираки Пундит коментираше за вестите во нов пост на неговиот блог именуван, Без чест, огромен срам. Тој пишува:

Додека политичарите ја продолжуваат битката во единаесеттата недела, австрискиот главен град, Виена, е именуван за најдобро место за живеење во светот, а додека пак Багдад за најлошо. Овдешните локални вести известуваат дека Багдад не е рангиран на дното поради безбедносни причини, туку поради тоа што има отсуство на електрична струја и чиста вода за пиење. Политичките партии навистина немаат никаков срам.