Во финансиската драма која продолжува да ја напаѓа Грција и еврозоната, минатата недела имаше ерупција од коментари предизвикани од насловната страна на германското списание Фокус на која беше прикажана грчката статуа Милоска Венера како и го покажува средниот прст на Европската Унија.

Списанието исто така објави и статија во која Грците се опишани како „криминалци“ во европската фамилија.

Грчките медиуми ја проценија сторијата како јавен скандал, кој предизвика огорченост кај грчките политичари и зачнаа нова тура на жестоки дискусии во јавноста за прашањата на националниот идентитет и суверенитет, расизмот и европската интеграција.

Индигнација и горчлив хумор

Некои гледаа на инцидентот како момент на анти-хеленизам или одбивност кон Грција. Sotomi на Twitter бесно предлага на бојкот,

Да се бојкотираат германските продукти и германските приказни во Грција. Ова треба да биде одговор на насловната страна на Фокус и германското издаваштво. #GRanswer

… додека Никос Русос, се навраќа на една популарна тема, која е фокусирана на репарации од војната која Германија наводно сè уште и ги должи на Грција:

најдобар одговор би бил. Конечно да побараме од Германија да ни го исплати долгот од Втората Светска Војна

pascal_ огорчено предлага ваков вид на реакција:

Να βγει το ελληνικό Focus με εξώφυλλο φωτό του Χίτλερ και τίτλο: Σας χρωστάμε πολλά

Можеби како последователен гест, радискиот продуцент Антонис Влавогелакис, на насловната одговорил со сопствена фото монтажа на Милоска Венера:

"Prost Venus!" by vlavo

Искусниот комедијант Хари Клин го возврати ударот на кризата,

Ένας φίλος μου αγόρασε μια 600άρα Μερσεντές τοις μετρητοίς. Την βενζίνη αγοράζει με δόσεις!

… додека FivosV шпекулира за прстите на статуата кои вообичаено не се гледаат:

Επιτέλους είδαμε και το -ένα τουλάχιστον- χέρι της Αφροδίτης της Μήλου. Έτσι ήταν κανονικά. Γι'αυτό τα σπάσανε. #FOCUS

Рефлексија и општествена критика
Блогерот alepouda го мери јавното незадоволство од посериозна економска криза:

έμενα μου τη δινει που πιο πολύ ως λαος εκνευριζόμαστε αμα μας κακολογήσουν παρά που τα έχουμε κάνει σκατά

…додека веб дизајнерот Cyberela бесно ја рефокусира расправата на тие што се одговорни што ја довеле Грција во состојба на криза:

Ντροπή σας! Εμένα με προσβάλει το γεγονός ότι βάζετε εμένα να πληρώσω την κρίση των άλλων και τα κλεμμένα την προηγούμενης κυβέρνησης.

kaltsovrako, ги повикува Грците да се фокусираат на поважните прашања:

μας εγκαλούν έμμεσα να αλλάξουμε νοοτροπία [και] “εμείς” βλέπουμε το δάχτυλο και απαντάμε ενθυμούμενοι ΞΑΦΝΙΚΑ τον Χίτλερ, τις πολεμικές αποζημιώσεις, το Δίστομο και τα Καλάβρυτα. Ρε, πάμε καλά;

E-Lawyer блогерот Василис Сотиропопулус е фокусиран на правниот аспект на контроверзноста:

το νομικό ερώτημα είναι εάν έχει το δικαίωμα ένα περιοδικό να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο σε [..] ένα σύμβολο του Ελληνικού πολιτισμού. [..] Τα δικαστήριά έχουν αποκλείσει τέτοιου είδους παρερμηνείες, τασσόμενα παραδοσιακά υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης. [..] Για να επιστρέψω όμως στον πολιτικό χειρισμό, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι κι αυτός ενδέχεται να έχει ορισμένες νομικές προεκτάσεις. Το ερώτημα είναι εάν η παρέμβαση που ζητείται σε ιδιωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ή όχι μια παρέμβαση στην ελευθερία του λόγου.

(Еден ден откако е постирано ова мислење, Репортери без граници даде приговор на претседателот на грчкиот парламент за барањето до германската влада да го дисциплинира печатот.)
Во овој блог, Dog Day Afternoon, музичкиот продуцент Статис Панагиотополос потврди дека тврдењата во грчкиот превод на германскиот натпис е точен:

“Οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζουν ποτέ και πουθενά προβλήματα ενσωμάτωσης. Παντού νοιώθουν σαν στο σπίτι τους. Το συμπαθητικό αυτό μικρό έθνος μοιάζει να μην έχει έγνοιες και να χορεύει πάντα σαν τον Αλέξη Ζορμπά. Οι Έλληνες αισθάνονται σαν πατέρες των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών και δεν θα είχαν καμία δυσκολία να ζήσουν και χωρίς κυβέρνηση. Γιατί να αλλάξει κάποιος που είναι ήδη τέλειος;” Ψέματα είναι;

Тој ослободи оправдан бес на песимистичките контра-аргументи:

Ξανάρχισε να ακούγεται το μικρονοϊκό επιχείρημα “όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια οπότε πως τολμούν κλπ” [..] ενώ “εμείς” ξαναγυρίσαμε στα βελανίδια, και η απόδειξη είναι παντού τριγύρω μας, στον τρόπο με τον οποίον βρωμίζουμε και απαξιώνουμε τη χώρα μας, στην έλλειψη κοινωνικής συνείδησης, στο ρατσισμό μας, στον εθνικό μας αυτισμό.

Кога писателот и преведувач Никос Сарантакос даде професионална критика на преводот на натписот, фокусирајќи се на очигледниот, но игнориран аспект на контроверзноста:

Εγώ το διάβασα το άρθρο και δεν συμφωνώ ότι είναι ανθελληνικό, ότι είναι δυσφημιστικό και άλλα τέτοια. Φυσικά, έχει γενικεύσεις, έχει και ανακρίβειες, αλλά συνολικά χαρακτηρίζεται από χιούμορ, παρατηρητικότητα, καλή γνώση της Ελλάδας και συμπάθεια προς τους Έλληνες. Οι επικριτές του το διάβασαν το άρθρο ή έμειναν απλώς στη φωτογραφία;

Блогерот mindstripper објави писмо со реакции од пријател, предизвикано од перцепциите на Грција надвор од државата:

Εδώ που είμαι έχω ακούσει ένα σωρό ειρωνίες για το πως βγήκε η δημοκρατία από μια χώρα σαν την Ελλάδα, για τους Έλληνες και την νοοτροπία τους. Αλλά έχω σταματήσει καιρό τώρα να προσθέτω σ’ αυτές τις συζητήσεις τη γνωστή γκρίνια για τους ανάξιους πολιτικούς και τις ηλίθιες κυβερνήσεις και αυτούς που τα παίρνουν και το σύστημα και… Εμείς είμαστε όλοι αυτοί.

И блогерот Roides, именуван според иконокластички и духовит грчки автор, ги предизвика оние кои се навредени од написот:

Δεν υπάρχει μία Ελλάδα, ουδέποτε υπήρξε. Άλλη η Ελλάδα της δημιουργίας, του αλτρουισμού, της αλληλεγγύης, του μεροκαματιάρη και της Σκέψης, κι άλλη η Ελλάδα των λαμόγιων και των κάθε είδους αρπακτικών. Το εξώφυλλο του Focus θίγει τους δεύτερους