Овој напис е дел од нашата специјална репортажа:
- Протести во Бахреин 2011 [1]
- Револуција во Египет 2011 [2]
- Протести во Мароко 2011 [3]
- Протести во Сирија 2011 [4]
- Револуција во Тунис 2011 [5]
- Протести во Јемен 2011 [6]
Откако Мохамед Буазизи [7], млад туниски продавач на овошје се самозапали во малиот град Сиди Бузид во декември 2010, бран на невидени популарни протести зема замав во Арапскиот свет. Регионот виде невидени настани кои никој не би можел да замисли дека ќе ги посведочи во својот живот.
Три арапски диктатори паднаа, некои други беа принудени да спроведат реформи, додека на други места конфронтацијата се покажа болна и крвава.
Како и да е, 2011 веројатно ќе остане врежана во историјата на Арапскиот свет како година кога луѓето почнаа да се креваат против угнетувачкиот режим.
Бидејќи ја испраќаме 2011, а се приближува 2012 ги прашавме нашите автори да споделат со вас слики кои во нивните очи ја одбележаа изминатата година во нивните земји. Следната збирка го претставува нивниот избор.
Тунис
На 14 јануари 2011, илјадници протестанти се собраа во близина на зградата на Министерството за внатрешни работи во Тунис повикувајќи на пад на режимот на диктаторот Зајне Ел Абидине Бен Али. Подоцна истиот ден Бен Али одлета во Саудиска Арабија.
Afef Abroughi [9]
Сирија
Моќна порака од „окупираниот град Кафар Набел“, Сирија.
Leila Nachawati [11]
Либан
Иако во Либан немаше револуција во 2011, земјата на кедри беше опфатена со развојот и бунтот во регионот. Но, народот во Либан најмногу беше прогонуван од високите трошоци на живот. Секое зголемување на платата од владата, пред планот да биде одобрен во парламентот, цените вртоглаво раснеа.
Thalia Rahme [13]
Палестина
Палестина: „Обединети маршираме кон слобода“
Jillian C. York [15]
Јемен
Масовните мирни маршови во Јемен кои не престанаа во текот на целата година се сведоштво на безрезервноста и издржливоста на јеменскиот народ, и на крајот го докажуваат она што е напишано на билбордот, а тоа е „победата е на луѓето“.
Noon Arabia [17]
Бахреин
Горенаведената фотографија објавена на Твитер од @almakna, го покажува бројот на области во кои наводно властите од Бахреин пуштиле солзавец во една ноќ. На тој ден и јас се гушев во солзавец, поминувајќи ја ноќта и наредниот ден болна и внимателно следејќи објави и жалби на корисници на Твитер од целата земја.
Amira Al Hussaini [19]
Оваа фотографија од Sanabis Voice [21], покажува празни канистри од солзавец, собрани од мала област во еден ден. Такви слики може да се најдат во изобилство он-лајн, споделени од корисници на социјалните мрежи и кажуваат приказна која се повторуваше 11 месеци – приказна за која на поголемиот дел од светот не му е грижа.
Amira Al Hussaini [19]
Египет
25 јануари, првиот бран на протестанти одат на плоштадот Тахрир. Зора на револуцијата.
Tarek Amr [23]
Мароко
Се чини дека малечкото девојче кое гледа во мароканскиот Супермен кој паузира пред парламентот се прашува дали тој може да лета. Можеби тој е ултра-националист кој се обидува да докаже нешто? Или можеби е поддржувач на про-реформската група Февруари 20? Всушност не важно. Бидејќи зад прекрансата фотографија на Амине Хачимото [25] лежи новата реалност на Мароко: 2011 е годината кога улицата стана театар на ненасилно политичко изразување. Нешто што ќе продолжи во наредните години.
Hisham Almiraat [26]
Овој напис е дел од нашата специјална репортажа:
- Протести во Бахреин 2011 [1]
- Револуција во Египет 2011 [2]
- Протести во Мароко 2011 [3]
- Протести во Сирија 2011 [4]
- Револуција во Тунис 2011 [5]
- Протести во Јемен 2011 [6]