[1]Плоштадот Кортазар, во маалото Палермо во Буенос Аирес. Фотографија: Flickr/ Омар Уран / CC 2.0
Италијанската миграција во Аргентина е најголемото и најважното [2] миграциско движење за јужноамериканските држави. Според некои проценки, околу 3 милиони [3] италијански имигранти пристигнале во Аргентина во периодот помеѓу 1814 и 1970 година.
Италијанските имигранти брзо стануваат дел од аргентинското општество, но новите генерации развија еден вид носталгија кон родната земја и земаат пример од постарите генерации за повторно да ги вратат разновидните традиции и обичаи.
Постои опипливо „италијанство“ во едно маало во Буенос Аирес, каде се појавува Piccola Itaila [4] (мала Италија):
[…] cinco cuadras que son un espacio gastronómico y cultural para compartir y expresar la italianidad. Sus impulsores ya imaginan el arco en la esquina de Arévalo y Gorriti, en el barrio porteño de Palermo.
La italianidad en la Argentina resulta difícil de definir porque logró distribuirse en toda la sociedad, porque es inasible y omnipresente. Está en las palabras entremezcladas con el lunfardo, está en el valor de la familia y los amigos, está en las recetas heredadas y argentinizadas, está en cada barrio porteño con los negocios de nombres italianos, está en los aperitivos, está en las Volturno para el café corto y fuerte. Está.
[…] пет улици кои се гастрономски и културен простор за споделување и изразување на италијанството. Нивните промотери веќе го замислуваат лакот на ќошот на Arévalo и Gorriti, во маалото Палермо во Буенос Аирес.
Италијанството во Аргентина е тешко да се дефинира бидејќи успеало да се прошири низ целото општество, затоа што е неопипливо и сеприсутно. Го пронаоѓаме во зборовите измешано со lunfardo, го пронаоѓаме во вредностите за фамилијата и пријателите, во наследените и аргентинизирани рецепти, во секоја од маалските продавници во Буенос Аирес со италијански имиња, во аперитивите, во Волтурното во јакото кафе. Тука е.
„Лунфардо“ [5] е жаргонот кој првично се користел од работничката класа во Буенос Аирес и некои и термини подоцна се инкорпорирани во модерниот шпански јазик во Аргентина и Уругвај.
20 септември е посебен ден за италијанците, како во татковината така и во странство. На овој ден во 1870 [6] година италијанските војски го комплетирале обединувањето на земјата со поразот врз папските држави под Папата Пиус IX. Во изминативе три години, во чест на овој настан, италијанските аргентинци во Буенос Аирес го подготвуваат и прославуваат фестивалот „Ал Денте!“ [7].
На твитер, некои корисниците споделија слики од прославата во 2015.
? Así se vivió el #FestivalAlDente [8] y ArgNoticias te lo cuenta: https://t.co/lgJoxsrX8G [9]
? ¡Te esperamos el año que viene de nuevo! ?— Festival Al Dente (@FestivalAlDente) 22 de octubre de 2015 [10]
Еве како го доживеавме фестивалот Ал Денте и „ArgNoticias“ кажува сè. Ве очекуваме и наредната година!
Así pasamos por @FestivalAlDente [11] #AlDente [12] #FestivalAlDente [8] pic.twitter.com/S0oyVKbAxc [13]
— Maximiliano Bagnasco (@MaxBagnascoCari) 29 de septiembre de 2015 [14]
Вака го поминавме фестивалот Ал Денте.
Un importante tumulto di popolo. E ‘incredibile il successo ottenuto in soli tre edizioni. #FestivalAlDente [8] pic.twitter.com/M8vOkV5eSd [15]
— Fernando O. (@mobilepadawan) 27 de septiembre de 2015 [16]
Важна толпа. Неверојатен е успехот кој го постигнавме за три години.