Последното нешто што му треба на Хаити [1], соочувајќи се со монументалната задача за возобновување од земјотесот кој го разурна [2] Порт-о-Пренс и околината [3] на 12 јануари, [4] е недостаток на добра власт. [5] Сепак некои членови на хаиќанската блогосфера се повеќе од охрабрени што се однесува за напорите за обнова од земјотресот од 2010.
Tвитер [6], уште откако се објави болната вест, се покажа како најбрз начин за пренесување на мислењата: Mузичарот и хотелиер Ричард Морс [7], кој постојано објавува на Твитер како RAMhaiti [8], продолжува тивко и искрено со неговото:
Несомнено, беше пред шест години во септември 2004: Околу 3,000 лица загинаа кога Tропската бура Џин (Jeanne) [10] го истури својот бес на североисточниот крај од островот, предизвикувајќи уништувачки поплави и лизгања на земјиштето на Гонаивите [11]. Ужасот се повтори во септември 2008, благодарение на очигледно бескрајното надоаѓање на бури [12]кои ја погодија веќе опседнатата земја.
Процесот на обнова се комплицира откако се вмеша и политичката клима [13] на Хаити. Според Морс, има малку надеж дека парите за помош ќе стигнат во рацете на оние кои ќе ги употребат правилно:
Тој објаснува во последниот пост:
Тој мисли на Мишел Пјер-Луи [16], којашто, откако претседателот Рене Превал [17] ја номинираше за нејзиното место во јуни 2008, се соочи со тешка битка за докажување во парламентот на земјата [18]. Таа можеби ќе се докажеше, но издржа само една година на местото [19], предизвикувајќи некои блогери да се запрашаат за околностите за нејзиното отпуштање. [20] Но тоа не беше единствениот контроверзен настан на политичката арена во земјата: Фанми Лавалас [21], партијата на симнатиот бивш претседател Жан Бертран Аристид [22], која се уште ужива пристојна популарна поддршка во Хаити, беше попречена во учеството на следните избори во државата [23], кои беа закажани на крајот од февруари, годинава. [24]
Морс продолжува:
Хаити падна на 168 место од 180 земји според рангирањето на Транспаренси Интернешнал [26] за индексот за перцепција на корупцијата за 2009 [27]. Морс бесрамно пишува за 2009 како “ГОДИНА НА ИЗМАМАТА” во Хаити [28], додавајќи уште еден пост на Твитер:
Тој исто така одговара на @ZOEмагазин [30] прилично иронично:
…но внимателно ги објаснува своите изјави:
Moрс не е единствениот блогер од Хаити кој зборува за претпоставената корупција на Твитер. thehaitian [33] ја поставува практиката во контекст на неговиот пост:
Сепак, тој признава дека работата на владата остава нешто посакувано:
RAMhaiti изгледа дека се согласува, споделувајќи малку од неговото искуство:
thehaitian моли за транспарентност на начинот на кој се распределуваат парите од помошта:
…и сугерира дека:
Доволно интересно, Њу Американ Медиа (New American Media) [39] направи анкета [40] на хаиќанската дијаспора во САД и еден од поголемите резултати покажува дека:
Се чини дека Хаиќаните во САД ја изгубија довербата во сегашната влада на Хаити и справувањето со последиците од земјотресот.Три петини од анкетираните се согласиле дека владата, практично исчезнала по земјотресот, а 63 проценти не ја одобруваат реакцијата на претседателот Рене Превал и на владата за земјотесот. Загриженоста за способноста за справување со кризата на владата на Хаити е толку силна што поголемиот дел од Хаиќаните во САД сметаат дека официјални лица од Обединетите нации и меѓународната заедница треба да владеат со Хаити “се додека целосно се обнови од катастрофата.” Анкетата открива и дека Хаќаните не се загрижени за големото американското воено присуство во нивната држава.
Други нетизени [41] исто така ги ставаат нивните “безвредни”објави [42] на Твитер, со критички придонес на дискурсот кој доаѓа од melindayiti [43]:
Најпосле, meandering [45] објави линк на неговиот блог кон Бизнис порталот на Хаити [46] и сугерира дека и меѓународната заедница има главна улога:
Од 1 до 3 милијарди долари се на пат кон Хаити: можеби толпата ЌЕ обрати внимание или пак ќе си ги купат обновата, ослободувањето и реконструкцијата однадвор? Со ризик да бидам политички некоректен, можеби меѓународната заедница ќе смета на зборовите на силниот човек од Руанда, Пол Кагаме: “TРГОВИЈА не ПОМОШ”.